بهترین غذا برای سگ های با معده حساس و مشکلات گوارشی
16 آبان 1403
سنت برنارد یه نژاد باشکوهه که برخلاف جثۀ بزرگ و ظاهر قدرتمند، خیلی مهربون و خونگرمه. این نژاد در آلپ سوئیس متولد شد و در گذشته راهبان اقامتگاه سنت برنارد به پرورش این سگ ها رو آوردن تا در مسیرهای کوهستانی برای مأموریت‌های امداد و نجات ازشون استفاده کنن. حالت چهرۀ این سگ های بزرگ و عضلانی مهربون و دوستانه است و یه سر بزرگ با چشم‌های گود رفته دارن. موی ضخیم و دولایۀ سنت برنارد عایق سرماست و دو مدل کوتاه و بلند داره. در ادامه با خصوصیات و روش نگهداری از نژاد سنت برنارد بیشتر آشنا می‌شین.
امروزه، این نژاد نجیب در بین خانواده‌های سراسر دنیا جا باز کرده. تقریباً با همه مهربون‌ـه و اگه از آب دهن بدتون نمی‌آد، سنت برنارد یه رفیق دوست داشتنی برای شماست. این نژاد در حوزه‌های مختلف نقش داره و در زمینه‌های نمایشی، مسابقۀ فرمانبرداری، ارابه‌کشی و سورتمه‌کشی عالی ظاهر می‌شه.
اگه دنبال نژاد سنت برنارد می‌گردین، لطفاً یه سر به پناهگاه‌ها بزنین. شما می‌تونین با به سرپرستی گرفتن این سگ ها، بهشون عشق بدین تا تو محیط سالم و دلپذیر بزرگ بشن. اما اگه قصد خرید دارین، حتماً یه جای معتبر رو انتخاب کنین. مو به مو تمام جزئیات‌و در نظر بگیرین تا مطمئن بشین که فروشنده اصول اخلاقی رو زیر پا نمی‌ذاره و سلامت سگ ها براش تو اولویته. فروشنده‌های معتبر به فکر سلامت و وضعیت روحی سگ ها هستن، معاینات لازم رو انجام می‌دن و یک محیط امن و سالم برای پاپی ها فراهم می‌کنن. اینطوری، با خیال راحت یه پاپی سالم و خوشحال به خونه می‌آرین و از روش‌های غیر اخلاقی برای توله‌کشی از حیوانات حمایت نمی‌کنین.
سنت برنارد، که به ناجی آلپ مشهوره، یه سگ بزرگ و مهربون‌ـه که خیلی باهوش‌ـه. نگاه به جثه‌ش نکنین چون این نژاد خوشگل موکوتاه یا موبلند داخل خونه ساکت‌ـه و به پیاده‌روی روزانه قانع. ریزش مو و آب دهن باعث می‌شه این نژاد برای آدم‌های وسواسی مناسب نباشه ولی برای خانواده‌ها عالیه چون خیلی وفاداره و از صاحبش محافظت می‌کنه. سنت برنارد مهربون و صبور بیشتر اهل بغل کردن بچه هاست تا بازی. زیاد به ورزش احتیاج نداره و از هوای گرم بدش می‌آد ولی عاشق برفه. متأسفانه، عمر این نژاد به خاطر جثۀ بزرگش کوتاهه و مستعد بعضی بیماری هاست ولی اگه دنبال یه رفیق گنده می‌گردین که زیاد به نگهداری نیاز نداره، سنت برنارد به خاطر ذات مهربون و سازش‌پذیری گزینۀ مناسبیه.
سنت برنارد به همراه چند نژاد دیگه، مثل برنس مانتن داگ، سگ گلۀ انتلبوچ، سگ گلۀ آپنزل و گریتر سوئیس مانتن داگ، در سوئیس متولد شد. احتمالاً این نژادها حاصل جفت‌گیری سگ های بومی آلپ با ماستیف‌ها هستن که در زمان امپراطور آگوستوس همراه ارتش روم وارد این منطقه شدن. تا هزارۀ نخست، سگ های سوئیس و آلپ در یک گروه قرار داشتن و به نام «سگ دره» یا «سگ مزرعه» شناخته می‌شدن.
گذرگاه سنت برنارد یه مسیر کوهستانی معروف و خطرناک در آلپه که تقریباً در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا قرار داره و فقط می‌شه بین ماه‌های جولای تا سپتامبر از این مسیر عبور کرد. بقایای این جاده و نشانه‌های عبور ناپلئون از این مسیر تا به امروز باقی مونده. برنارد منتن (راهب و معاون اسقف) در سال 962 بعد از میلاد به این گذرگاه رسید (که بعدها به اسم او نام‌گذاری شد) و در اونجا یه اقامتگاه تأسیس کرد تا به مسافرانی که حین عبور از این گذرگاه زخمی می‌شدن کمک کنه. بعد از این اتفاق، تاریخچۀ نژاد سنت برنارد از سگ دره یا سگ مزرعه جدا شد. هنوز نمی‌دونیم اولین بار در چه تاریخی از نژاد سنت برنارد در اقامتگاه کمک گرفته شد اما نقاشی سگ های ورزیده و موکوتاه که خیلی شبیه به سنت برناردهای امروزی هستن در سال 1695 ترسیم شد.
اولین بار در سال 1703 در نسخه‌های مکتوب صومعه به نژاد سنت برنارد اشاره شد. احتمالاً راهبان اقامتگاه در اصل از این نژاد برای محافظت از زمین‌های محوطه استفاده می‌کردن. به نظر می‌رسه راهبه‌ها هنگام جستجوی مسافرهای گمشده این سگ ها رو با خودشون می‌بردن تا ازشون محافظت کنن و به صورت تصادفی متوجه شدن که این نژاد در زمینۀ مسیریابی و پیدا کردن مسافران درمانده مهارت داره. احتمالاً قرار داشتن صومعه در یک موقعیت جغرافیایی دور و منزوی باعث شد سگ های سنت برنارد به نژادی تبدیل بشن که دربرابر آب‌وهوای سرد مقاومه و خصوصیات بدنی مورد نیاز برای فعالیت‌های مربوط به امداد و نجات رو داره. گاهی اوقات سگ های دره‌های پایین به اقامتگاه منتقل می‌شدن. خیلی از این سگ ها در واقع بچه‌های سگ های اقامتگاه بودن که در زمان تولد حضورشون در اقامتگاه ضروری نبود. در سال 1830، راهب‌ها تلاش کردن برای بهتر شدن موی بدن سنت برنارد، این نژادُ با نیوفاندلند جفت بندازن چون نژاد نیوفاندلند موهای ضخیمی داره. اما اشتباه کردن. حاصل جفت‌گیری این دو یه نژاد موبلند اما ضعیف‌تر شد چون برف و یخ در موی بلند این سگ ها گره می‌خورد. بعد از این اتفاق، راهب‌ها تمام پاپی های موبلند رو به یه جای دیگه فرستادن یا فروختن. طبق شواهد طی سه قرن فعالیت اقامتگاه، سنت برناردها جون بیش از دو هزار مسافرُ نجات دادن. تا قرن نوزده، سگ های معروف اقامتگاه اسم رسمی نداشتن. بین سال‌های 1800 تا 1810، یه سگ صومعه به اسم بری جون 40 نفرُ نجات داد و به یکی از معروف‌ترین سگ ها دنیا تبدیل شد تا جایی که به افتخار بری، به سگ های این نژاد بری‌هاندن می‌گفتن. انگلیسی‌ها به سگ های سنت برنارد لقب «سگ مقدس» داده بودن و در تلاش برای احیای نژاد ماستیف، تعداد زیادی از این سگ ها رو به انگلیس وارد کردن. در دهۀ 20 قرن نوزده، اسم سگ آلپی توسط آلمانی‌ها برای این نژاد پیشنهاد شد. در سال 1833، مردی به اسم دنیل ویلسون (Daniel Wilson) پیشنهاد داد تا اسم سنت برنارد روی این نژاد گذاشته بشه و سرانجام وقتی این نژاد در سال 1880 توسط انجمن سگ های سوئیس (Swiss Kennel Club) به رسمیت شناخته شد، اسم سنت برنارد تصویب شد. وقتی بقیۀ کشورها با این نژاد آشنا شدن، کم‌کم مدل سنت برنارد تغییر کرد. در پی جفت‌گیری سنت برنارد با نژادهای دیگه، این سگ ها در سایر کشورها لاغرتر و کشیده‌تر شدن. در سال 1887، کنگرۀ بین‌المللی زوریخ اولین استانداردهای مربوط به نژاد سنت برنارد رو نوشت و بقیۀ کشورها (به جز انگلیس) این استانداردها رو قبول کردن.
در سال 1883، یه سنت برنارد به اسم پلینلیمون (Plinlimmon) به واسطۀ شرکت در مسابقات زیبایی آمریکا به شهرت رسید. صاحب پلینلیمون هنرپیشه بود و در تماشاخانه‌های سراسر کشور سگش رو به نمایش می‌ذاشت. در سال 1888، انجمن سنت برنارد آمریکا (Saint Bernard Club of America) تأسیس شد و استانداردهای کشور سوئیس رو پذیرفت. از بین 155 نژاد که توسط انجمن سگ های آمریکا به ثبت رسیده، سنت برنارد در رتبۀ 39 قرار داره. امروزه سنت برناردها داخل خونه، روی پرده‌های سینما و در مسابقات زیبایی سگ ها حضور دارن. هنوز تعدادی سنت برنارد در اقامتگاه سنت برنارد سوئیس حضور دارن. این سگ ها دیگه دنبال مسافرها نمی‌گردن ولی نماینده و یادگار زندۀ تاریخ اقامتگاه هستن.
خصوصیات اخلاقی نژاد سنت برنارد
سنت برناردها به عنوان سگ های اقامتگاه به ریشه‌های خودشون وفادارن و ذاتاً مهربون و خونگرم هستن. اگه از اخلاق‌شون بپرسین، صبور و خیرخواه هستن و با بچه‌ها مهربون. دوست دارن مورد توجه قرار بگیرن اما مثل بعضی از نژادها جون‌شون به توجه شما وابسته نیست. حتماً از سن کم سنت برناردها رو تربیت کنین چون وقتی بزرگ بشه به خاطر جثۀ غول‌پیکرش سخت می‌شه کنترلش کرد. ای نژاد باهوشه و دوست داره آدم‌ها رو خوشحال کنه اما گاهی کله‌شق می‌شه. هیچوقت عصبانی نمی‌شه و فقط برای دفاع از اعضای خانواده پرخاش می‌کنه. سنت برناردها، مثل همۀ سگ ها، باید از سن کم اجتماعی بشن و در معرض آدم‌ها، مکان‌ها، صداها و تجربه‌های مختلف قرار بگیرن تا در بزرگسالی درست رفتار کنن.
وضعیت سلامتی نژاد سنت برنارد
روی هم رفته، سنت برنارد نژاد سالمیه اما مثل همۀ نژادها، مستعد بعضی بیماری‌هاست. البته لزوماً همۀ سنت برناردها به این بیماری‌ها مبتلا نمی‌شن ولی اگه به فکر نگهداری از این نژاد هستین، بهتره به نکات زیر توجه کنین.
یه بیماری ارثی که باعث می‌شه استخوان ران از مفصل لگن جدا بشه. این وضعیت با و بدون علائم بالینی رخ می‌ده. بعضی از سگ ها در یک یا دو پای عقب دچار درد و مشکل می‌شن. هر چه سن سگ بالا می‌ره، خطر آرتروز وجود داره. انجمن ارتوپدی حیوانات یا برنامۀ بهبود لگن در دانشگاه پنسلوانیا برای معاینۀ دیسپلازی لگن با اشعۀ ایکس تصویربرداری انجام می‌دن. سگ های مبتلا به دیسپلازی لگن نباید جفت‌گیری کنن. اگه قصد خرید پاپی دارین، از پرورش‌دهنده بخواین با مدرک بهتون نشون بده که پدر و مادر از نظر دیسپلازی لگن آزمایش شدن و مشکل ندارن. دیسپلازی لگن یه بیماری ارثیه اما عوامل محیطی، مثل رشد سریع به خاطر رژیم غذایی پرکالری یا جراحت ناشی از زمین خوردن یا لیز خوردن روی زمین، مزید بر علت می‌شه.
این بیماری ارثی در بین نژادهای بزرگ شایع‌ـه. گفته می‌شه این وضعیت به خاطر تفاوت در سرعت رشد سه استخوان در آرنج سگ رخ می‌ده که زوال و سست شدن مفصل رو به دنبال داره. در نتیجه، سگ در راه رفتن دچار مشکل می‌شه و احساس درد می‌کنه. دامپزشک برای درمان یا کنترل درد از جراحی، دارو یا روش‌های کنترل وزن کمک می‌گیره.
این وضعیت با تشنج‌های خفیف یا شدید همراهه. عواملی مثل اختلال متابولیک، بیماری‌های عفونی مغز، تومور، مسمومیت یا آسیب شدید مغزی، در بروز این وضعیت نقش دارن (که اصطلاحاً صرع ایدیوپاتیک نامیده می‌شه). ممکنه تشنج در قالب رفتار غیر عادی، مثل دویدن دیوانه‌وار (جوری که انگار کسی دنبالشون کرده)، تلوتلو خوردن یا قایم شدن، ظاهر شه. تماشای این وضعیت ترسناکه اما معمولاً سگ هایی که دچار صرع ایدیوپاتیک هستن در بلندمدت وضعیت خوبی دارن. صرع با مصرف دارو کنترل می‌شه اما درمان نداره. اگه وضعیت بیماری به خوبی کنترل بشه، سگ شما می‌تونه یه زندگی شاد و سالم رو پشت سر بذاره. اگه سگ شما دچار تشنج شد، فوراً برای چک‌آپ به دامپزشک مراجعه کنین.
در این اختلال، که معمولاً از شش ماهگی ظاهر می‌شه، پلک به داخل برمی‌گرده و حدقۀ چشم خراش برمی‌داره یا آسیب می‌بینه. ممکنه این وضعیت هر دو چشم رو درگیر کنه. اگه سنت برنارد شما دچار این مشکل باشه، احتمالاً متوجه می‌شین که چشم‌هاش‌و می‌ماله. این وضعیت با جراحی درمان می‌شه.
اگه عضلۀ قلب نازک بشه و نتونه به درستی منقبض بشه، کاردیومیوپاتی اتساعی رخ می‌ده و فشار روی قلب بیشتر می‌شه. به همین دلیل، قلب از حالت عادی بزرگ‌تر می‌شه. ضربان قلب سگ های مبتلا به این وضعیت غیر عادی‌ـه و علائم نارسایی قلبی دارن (مثل ضعف، بی‌اشتهایی، کاهش وزن، افسردگی، بی‌حالی، مشکل تنفسی، سرفۀ آرام و بزرگ شدن شکم). این وضعیت درمان نمی‌شه اما استراحت، تغییر رژیم غذایی و مصرف دارو یه مدت کمک می‌کنه.
در این وضعیت عدسی چشم کدر می‌شه و مشکل بینایی به وجود می‌آد. چشم سگ های مبتلا به آب مروارید کدر و ماته. معمولاً این بیماری مربوط به کهولت سنه و گاهی به کمک جراحی درمان می‌شه تا قدرت بینایی بهتر بشه.
این وضعیت در بین سگ ها شایعه. حساسیت غذایی بعد از حذف بعضی غذاها از رژیم غذایی سگ شناسایی و درمان می‌شه. حساسیت تماسی در اثر واکنش به مواردی مثل ملافه، پودر ضد کک، شامپو یا سایر مواد شیمیایی به وجود می‌آد. اگه علت حساسیت پیدا و حذف بشه، مشکل برطرف می‌شه. حساسیت تنفسی در اثر آلرژن‌های هوابرد مثل گرده، غبار و کپک رخ می‌ده. داروی مناسب بسته به شدت حساسیت تجویز می‌شه. عفونت گوش از جمله عوارض حساسیت تنفسیه.
معمولاً از این وضعیت تحت عنوان نفخ یاد می‌شه و یه بیماری مرگباره که سگ های بزرگ با سینۀ ستبر، مثل لابرادور، رو درگیر می‌کنه (مخصوصاً اگه روزی یک وعدۀ حجیم داشته باشن، سریع غذا بخورن، در یه وعده کلی آب بخورن یا بعد غذا فعالیت بدنی شدید داشته باشن). بعضی از افراد معتقدن بلند بودن ظرف و نوع غذا در بروز نفخ موثره. این وضعیت بیشتر در سگ های پیر دیده می‌شه اما در هر سنی رخ می‌ده. نفخ زمانی اتفاق می‌افته که معده از گاز یا هوا ورم می‌کنه و بعد می‌چرخه. در این شرایط، سگ نمی‌تونه برای خلاص شدن از شر هوای اضافه در معده آروغ بزنه یا استفراغ کنه و خون به قلب نمی‌رسه. فشار خون کاهش پیدا می‌کنه و بدن سگ وارد شوک می‌شه. اگه سگ فوراً تحت مراقبت بالینی قرار نگیره، جون خودش‌و از دست می‌ده. اگه شکم سگ‌تون باد کرده، زیاد آب دهن می‌ریزه و حالت تهوع داره اما استفراغ نمی‌کنه، احتمال نفخ رو در نظر بگیرین. بی‌قراری، افسردگی، رخوت، ضعف و بالا رفتن ضربان قلب هم از جمله علائم این وضعیته. در صورت مشاهدۀ این علائم، هر چه زودتر به دامپزشک مراجعه کنین. برخی شواهد نشون می‌ده که این وضعیت ارثیه. پس بهتره سگ های مبتلا به این وضعیت عقیم بشن.
سنت برنارد زیاد به ورزش نیاز نداره اما برای جلوگیری از اضافه وزن و افزایش فشار روی مفصل‌ها، پیاده‌روی روزانه رو جدی بگیرین. مخصوصاً ورزش و فعالیت بدنی پاپی ها رو محدود کنین تا در آینده دچار مشکلات لگن نشن. این نژاد مستعد گرمازدگیه. پس نذارین تو هوای گرم ورزش کنه و دسترسی به آب و سایه رو از یاد نبرین.
اگه نمی‌خواین سنت برنارد قوی شما خودرأی بشه و کنترل امورُ به دست بگیره، آموزش و تربیت رو جدی بگیرین. از روش‌های تقویت مثبت استفاده کنین و استمرار داشته باشین. ثبت نام در کلاس باعث می‌شه سگ شما اجتماعی بشه و روش‌های درست تعامل با بقیۀ سگ ها و انسان‌ها رو یاد بگیره. اگه می‌خواین سگ‌تون یاد بگیره که نباید هر جا دلش می‌خواد دستشویی کنه، از جعبه کمک بگیرین و سعی کنین سگ‌تون با جعبه انس بگیره. اگه نژاد سنت برنارد به خوبی آموزش ببینه، به یه رفیق عالی تبدیل می‌شه و در فعالیت‌های مختلف مثل مسابقات زیبایی، فرمانبرداری و حتی ارابه‌کشی حرف برای گفتن داره.
سنت برناردها در دو مدل موکوتاه و موبلند دیده می‌شن. موی کوتاه نرم اما پرپشته، روی قسمت ران پا پرتراکمه و دم با موی بلند و ضخیم پوشیده شده که هر چه به انتها نزدیک می‌شه، کوتاه‌تر می‌شه. موی بلند یکم مجعده اما فرفری یا ژولیده نیست. موی پاهای جلو پرماننده اما پاهای عقب و دم پرمو هستن. سنت برناردها به رنگ سفید و قهوه‌ای دیده می‌شن. معمولاً روی سینه، دور گردن، دور پوزه و روی پا و انتهای دم سفیده. مخصوصاً اگه پس گردن و صورت سنت برنارد سفید باشه یا روی سر و گوش‌ها لکه‌های تیره و شبیه به ماسک دیده بشه، جذابیت این نژاد رو بیشتر می‌کنه. خیلی‌ها معتقدن لکه‌های سفید روی بدن سنت برنارد شبیه به لباس رسمی کشیش‌هاست که تو مراسم دعا و نیایش به تن می‌کنن و ماسک سیاه روی صورت سنت برنارد به این نژاد کمک می‌کنه تا از درخشش برف در امان باشه.
برای شونه کردن موی بدن سنت برناردهای موکوتاه از برس یا دستکش مخصوص و برای موبلندها از برس میخی استفاده کنین. سه بار در هفته موها رو شونه کنین. در فصل ریزش مو از تیغ مخصوص برای تمیز کردن موهای مرده استفاده کنین. اگه موی پشت گوش یا روی ران سگ‌تون گره خورد، از اسپری ضد فر کمک بگیرین و با انگشت یا شونه گره‌ها رو باز کنین.
نیاز نیست مرتب این نژاد رو حمام کنین. اگه حمام شما بزرگ نیست، بهترین و راحت‌ترین روش برای حمام کردن سنت برنارد اینه که بیرون خونه و داخل حیاط این کارُ انجام بدین اما اگه هوای محل زندگی شما همیشه معتدل و گرم نیست، طی ماه‌های سرد زمستون همیشه سگ‌تون‌و داخل خونه بشورین. حتماً از شامپوی مخصوص سگ ها استفاده کنین تا موی سگ‌تون خشک نشه. بهتره از شامپوی سفیدکننده استفاده کنین تا موها سفید و براق بشه. معمولاً دور چشم سنت برناردها لک می‌شه. هر روز با پارچۀ نمناک یا دستمال مخصوص چشم‌ها رو تمیز کنین. بهداشت دندان، مراقبت از گوش و ناخن رو فراموش نکنین. حداقل دو یا سه بار در هفته به دندان‌های سنت برنارد مسواک بزنین تا جرم نبنده. حتی بهتره هر روز مسواک بزنین تا بیماری لثه رخ نده و دهن سگ‌تون بو نگیره.
ماهی یک یا دو بار ناخن‌ها رو کوتاه کنین. اگه ناخن‌هاش به زمین می‌خوره، یعنی بلند شده و وقت کوتاهی رسیده. با کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها، از بروز مشکل و عفونت جلوگیری می‌شه و وقتی سگ‌تون با هیجان به استقبال‌تون می‌آد، پاهاتون زخم نمی‌شه. همزمان با کوتاه کردن ناخن، موی بین پنجه‌ها رو هم کوتاه کنین. هر هفته گوش‌ها رو معاینه کنین. اگه گوشش کثیفه، با پنبه و شویندۀ ملایم تمیزش کنین. از وارد کردن پنبه به کانال گوش بپرهیزین. از کوچیکی به پیرایش و معاینه عادتش بدین. مرتب پنجه‌ها و داخل دهن رو معاینه کنین (سگ ها روی پنجه‌هاشون حساسن). موقع پیرایش ازش تعریف کنین و بهش جایزه بدین تا به این شرایط عادت کنه و وقتی بزرگ‌تر شد، از معاینۀ دامپزشک و سالن آرایشگاه نترسه.
حین پیرایش، به علائمی مثل عفونت، زخم، جوش یا التهاب پوست، بینی، دهان، چشم و پا توجه کنین. چشم‌ها نباید قرمز باشه یا ترشح داشته باشه. معاینۀ منظم باعث می‌شه خیلی زود مشکل رو تشخیص بدین. اگه نمی‌دونین چطور باید سگ‌تون‌و پیرایش کنین، از پرورش‌دهنده کمک بخواین یا سگ‌تون رو پیش آرایشگر حرفه‌ای ببرین.
اگه قصد دارین سنت برنارد بگیرین، بهتره اول سراغ پناهگاه‌ها برین تا سگ های نیازمند رو به سرپرستی بگیرین و یه خونه‌ی پر از عشق بهشون بدین اما اگه قصد دارین پاپی سنت برنارد بخرین، حتماً یه پرورش‌دهندۀ معتبر انتخاب کنین و به دقت تحقیق کنین تا مطمئن بشین که فروشنده اصول اخلاقی رو رعایت می‌کنه و سلامت سگ ها رو در اولویت قرار می‌ده. اگه برای نگهداری و آموزش سنت برنارد ها نیاز به کمک دارین، این رو بدونین که متخصصین کایندول کنارتونن تا به راحتی بتونین یه سگ مودب، سالم و دوست داشتنی داشته باشین. فقط کافیه با ما تماس بگیرین و یا فرم مشاوره کایندول رو پر کنین.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.
