بهترین غذا برای سگ های با معده حساس و مشکلات گوارشی
16 آبان 1403
یکی از مهمترین دلایل توجه به وجود کربوهیدرات در غذای سگ، به این خاطره که این منبع غذایی، تأمین‌کننده‌ی انرژی سگ هست.
کربوهیدراتها تو رژیم غذایی روزانه‌ی سگ لازم هست؛ چرا که انرژی رو به شکل گلوکز تأمین می‌کنه و منبع اصلی فیبر غذایی محسوب میشه. بدن نیاز به گلوکز داره و اگه این گلوکز به واسطهی کربوهیدرات تأمین نشه، اسیدهای آمینه جذب بدن نمیشن. علاوه بر این کربوهیدراتها عملکردهای دیگهای هم دارن:
بنابراین، باید رژیم غذایی سگ‌های در حال رشد که نیاز به انرژی بالایی دارن حاوی 20 درصد کربوهیدرات باشه.
فیبر، نوعی کربوهیدراته که برای عملکرد طبیعی دستگاه گوارش و سلامت سگها خیلی مهمه. فیبرها، به سلامت روده کمک می‌کنن. برای اندازهگیری فیبر، باید میزان فیبر خام رو اندازهگیری کرد (بخش نامحلول فیبر رو). کل فیبر رژیمی که به واسطهی مواد غذایی وارد بدن میشه شامل هر دو نوع فیبرهای محلول و نامحلوله.
فیبر محلول، آب رو نگه می‌داره و بهطور کلی باعث میشه مدفوع سگ نرمتر باشه. منابع رایج فیبر محلول، میوهها و صمغها هستن. صمغ اصطلاحیه که برای گروهی از پلیساکاریدهای چسبناک موجود توی دانهها و گیاهان استفاده میشه.
بسیاری از الیاف‌ها محلول قابل تخمیر هستن. الیاف قابل تخمیر را میشه توسط باکتریهای معمولی روده سگ به عنوان منبع انرژی تامین کرد. این الیاف اسیدهای چرب با زنجیرهی کوتاه تولید می‌کنن که می‌تونن توسط سلولهای روده به عنوان منبع انرژی (به نام پریبیوتیک) استفاده بشن.
فیبر نامحلول از غلات موجود در رژیم غذایی تأمین میشه که بهطور کلی حجم مدفوع رو افزایش میده؛ اما لزوماً مدفوع رو نرم نمی‌کنه و چون نمی‌تونه آب رو جذب کنه به شکل سلولز به بدن اضافه میشه.
بسیاری از انواع فیبرهای مورد استفاده به عنوان مکمل در مواد غذایی، الیاف‌هایی با ویژگیهای فیبر محلول هستن. رژیمهای غذایی با فیبر بالای گیاهی برای مدیریت بیماریهای پزشکی مثل دیابت و بعضی از بیماریهای گوارشی یا برای کنترل وزن تجویز میشن.
کربوهیدراتها رو میشه به سه گروه تقسیم کرد که نقش مهمی در رژیم غذایی روزانه سگها دارن:
پلیساکاریدها که به عنوان کربوهیدراتهای پیچیده هم شناخته میشن رو میشه براساس نحوهی هضمشون در بدن تعریف کرد. این قند توی میوهها و عسل وجود دارن. علاوه بر این ذرت، گندم، برنج، جو و سیبزمینی همگی منبع خوبی از نشاسته (به عنوان پلیساکارید) برای سگها محسوب میشن.
همچنین، بسته به سطح هضم سگتون (آهسته، متوسط یا سریع)، سبوس گندم، برنج، سیب و صمغ گوار(صمغ گیاهی از دسته کربوهیدراتهای پلی‌ساکاریدی که به عنوان هیدروکلوئید و به مقدار کم در برخی غذاها استفاده می‌شود.) هم منبع خوبی از نشاسته محسوب میشن. برای یه سگ سالم، چیزی به اسم منبع بدِ کربوهیدرات وجود نداره؛ اما می‌تونید اونا رو براساس نحوهی هضمشون توی بدن سگتون طبقهبندی کنید.
شاخص گلیسمیک (شاخص قند خون) کربوهیدرات غذایی رو براساس نحوهی تأثیر اون ماده غذایی روی قند خون (گلوکز) رتبهبندی می‌کنه. کربوهیدراتهایی که شاخص کمتری دارند برای سگهایی که نمیتونن گلوکز زیاد رو تحمل کنند، بهترن و ممکنه در شرایط پزشکی خاص مورد استفاده قرار بگیرن.
البته یادتون نره که این رژیمها فقط باید توسط متخصص تغذیه دامپزشکی یا دامپزشک عمومی تجویز بشه. اگه یه رژیم غذایی غیرسنتی رو برای سگتون در نظر گرفتین که مواد محدود کربوهیدراتی داره یا اصلاً نداره، خیلی مهمه که در مورد این مسئله حتماً با دامپزشک یا متخصص تغذیه دامپزشکی مشورت کرده باشین تا براتون مشخص کنه بهترین رژیم غذایی که نیازهای فردی سگتون رو برآورده می‌کنه، چیه.
هیچ مقدار مشخصی از کربوهیدرات مورد نیاز برای سگها وجود نداره. از اونجا که انجمن رسمی کنترل غذای آمریکا AAFCO رژیمهای سنتی مواد غذایی رو مورد بحث قرار نمیده، صحبتی هم از نیاز به کربوهیدرات نمی‌کنه.
غذاهای تجاری تولید شده برای سگها حاوی کربوهیدرات کافی برای تأمین میزان روزانه گلوکز که برای حفظ سیستم عصبی و حفظ عملکرد طبیعی بدن لازمه، هستن. حتما غذاهای متنوعی رو تو بازار دیدید که تا حالا چند نوع از اونا رو هم برای سگتون گرفتید. Kindwell می‌تونه در این زمینه با ارائه مشاوره‌های تخصصی کمکتون کنه تا با توجه به نیاز سگتون غذای مناسب رو براش تهیه کنین تا تمامی نیازهای بدنش تامین بشه.
غذاهای خشک معمولاً 30 تا 60 درصد کربوهیدرات دارن که بیشتر این میزان رو نشاسته تشکیل میده. غلاتی مثل ذرت، برنج، گندم، جو و جودوسر بخش عمدهای از نشاسته رو تأمین می‌کنن که به دلیل آمادهسازی تجاریشون، سگها می‌تونن اونا رو خیلی خوب تحمل و جذب کنن. توجه به این مسئله ضروریه که رژیم غذایی بدون کربوهیدرات افزوده شده، طبیعتاً پروتئین و چربی بیشتری داره.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.
