

اکثر والدین حیوانات خانگی، دامپزشکان خودشون رو دوست دارن و در اکثر موارد نیز این احساس متقابله. از این گذشته، هر دوی اونا دارای یک هدف مشترک هستن؛ سلامتی و خوشحالی بهترین دوستشون.
با این حال، مردم هر از گاهی مشکلاتی را برای دامپزشکان خود به وجود میارن و باعث میشن که زندگی براشون دشوار شود. در این مقاله برخی از رفتارهای آزاردهنده را به اشتراک میگذاریم تا عموم مردم با آنها آشنا شن؛ البته این رفتارها بهندرت از طرف حیوانهای خانگی صورت میگیره و بیشتر در مورد رفتار صاحبین است.
جای تعجب نیست که دیر رسیدن، تأخیر و بیادبی در معرض عموم، در صدر این لیست قرار دارن. «دیر رسیدن به قرار ملاقات، بهویژه برای مشتریان جدیدی که نیاز به تکمیل پرونده دارند، مساله مهمی است. مسئولین پذیرش همیشه توصیه میکنه که کمی زودتر از زمان مقرر در مطب حضور داشته باشند؛ اما متاسفانه برخی از مشتریان دیر میرسند و بعد تعجب میکنن که چرا در همانروز که به مطب مراجعه میکنند، به همه کارهای مورد نیازشان رسیدگی نمیشه.
گاهی اوقات مراجعهکنندگان بدون نوبت قبلی مراجعه میکنن و یا گاهی اوقات یک حیوان خانگی دیگر نیز همراه خود میارن. همچنین، بعضی از صاحبین سعی میکنن که از پرداخت هزینه بابت معاینه اضافی خودداری کنن و این دقیقا مانند پاشیدن نمک بر روی زخم ماست.
تجربه مشابه دامپزشکان نشون میده “این رفتارها برنامه کاری آنها را به هم میریزه و باعث میشه که دیگران بیجهت منتظر بمونن.”
ناتوانی در برقراری ارتباط، بهعنوان یکی از بزرگترین مشکلات در اتاق معاینه شناخته میشه. صاحبین حیواناتخانگی شاید بهدلیل خجالت، از بیان این نکته غفلت کنن که حیوانات خانگی آنها در مطب دامپزشکان پرخاشگر یا عصبی میشن و حتی بعضی صاحبین وقتی سگ یا گربهشان دستمون رو گاز میگیره یا خراش میده، شروع به خندیدن میکنن.
«گاز گرفته شدن یا خراشیدن درد داره! خندهدار نیست، به همین دلیله که ما پوزهبندها را روی دهان حیوانات خانگی قرار میدهیم.»
«هیچ کس دوست نداره، در هنگام معاینه انگشتشو از دست بده و بعد از طرف مراجعهکننده بشنوه: «اوه، فراموش کردم که بگم، سگ من خیلی دوست داره، گاز بگیره». دامپزشکان پیشنهاد میکنن که قبل از وقوع حادثه این موضوع را به دامپزشکتون اطلاع بدین و اگر سگ شما گاز گرفت یا گربهی شما دست یا صورت کسی را خراشید، نخندین!
برای اینکه راحتتر ارتباط برقرار کنین، همیشه یادتون باشه که این شما هستین که باید صحبت کنین، نه حیوان خانگیتون.
“احتمالا یکی از آزردهترین رفتارهایی که باعث ناراحتی دامپزشکان میشه، زمانی هست که میخوان، با صاحب آن حیوان صحبت کنن؛ ولی سگ با پارس کردنهایش مانع صحبتهاشون میشه.
به نظر میرسه که صاحب از صحبت کردن همراه با صدای پارس سگش بسیار خوشحال میشه؛ اما این برای دامپزشکان بسیار آزاردهنده است؛ چون اونا فقط میتونن صدای پارس سگ را بشنون.”
زمانی که وارد مطب میشین، باید تمام مکالمات، بین شما و دامپزشک رد و بدل بشه، نه اینکه در آنجا مشغول صحبت کردن با تلفن همراهتان بشین.
“زمانی که در حال معاینهی یک حیوان خانگی، همان لحظه تلفن صاحبش زنگ میخوره و او مشغول صحبت کردن میشه.” احتمالا دامپزشک مستقیماً باید از خود حیوان خانگی سؤال کنه که چه احساسی داشتی؟ آیا مشکل دیگهای داری؟
مشکلات ارتباطی زمانی ایجاد میشه که دوست یا همسایهای که با سابقهی حیوان خانگی شما آشنا نیست، حیوان خانگی شما را برای معاینه میاره. یکی از 10 دستوراتی که دکترها در مراجعههای دامپزشکی بیان کردند، اینه: “خود شما که صاحب حیوان هستید، باید حضور داشته باشین”.
با توجه به انتخاب سگتون ، کاملا طبیعیه که حیوان خانگی شما در هنگام معاینه بخواد که شما کنارش باشین. پس از مادر، برادر، دوست، خدمتکار، یا همسایه نخواین که مسئولیت این کار را بهعهده بگیرن.
بدیهیه که ناتوانی دامپزشکها تو برقراری ارتباط مستقیم با بیمار به این معنیه که برای تعیین تاریخ رویداد چیزی و جزئیات آن صرفا به صحبتهای صاحب حیوان خانگی تکیه میکنن تا بتونن، بهطور دقیق معاینه را انجام بدن و بهدرستی علت بیماری را تشخیص بدن.
همچنین، زمانی که زوجهای متاهل بر سر علائم و عادات حیوانات خانگی خود بحث میکنن دامپزشکان نمیدونن که باید به صحبتهای کدامیک از آنها گوش بده.
در آخر باید بگیم که ما انسانها گاهی اوقات نمیتونیم به یک سوال ساده پاسخ بدیم. مثلا، ممکنه از صاحب حیوان پرسیده شه که آیا او مجبور شده کاسه آب را بیشتر یا کمتر از حد معمول پر کنه. این سوال باید یک پاسخ «بله» یا «خیر» داشته باشه و بهدنبالش هم توضیحی در موردش داده شه؛ اما متاسفانه پاسخی که گاهی اوقات دامپزشکان برای این سوال دریافت میکنن، اینه که: «اوه، سگم همیشه آب دوست داره» یا «من فقط با بطری بهش آب میدهم.»
از عمده مشکلات یک دامپزشک در تشخیص بیماریها و مشکلات حیوانات خانگی، کسب اطلاعات مورد نیاز و ارزیابی نیازهاشونه. برای نشان دادن این موضوع، به این مثال توجه کنین: یکی از دامپزشکها تلفنی یک سگ را ویزیت میکرد و از صاحبسگ سوالاتی میپرسید و تلاش میکرد تا علت کمخونی سگش را تشخیص بده.
دامپزشک با توضیح اینکه گاهی اوقات علت کم خونی به دلیل بلعیدن یک جسم فلزی است، از او پرسید: “آیا سگ شما چیز غیرعادی بلعیده؟” صاحب پاسخی نداد اما بعد گفت “مثلا یک جوراب؟” ابداً . دامپزشک که احساس ناامیدی میکرد، پرسید: “میتونیم با اشعه ایکس ازش عکس بگیریم؟” ناگهان صاحب سگ از آن طرف خط گفت: “صبر کن” و فریاد زد: “هی، مامان! کی دستگیره در را خورد؟»
بنابراین، اگر سگ شما دستگیره در را قورت داده است، حتما باید به دامپزشکتون اطلاع بدین.
دامپزشکها، میتونن برای صاحبین سگ بهترین کمک و همراه باشن؛ اما گاهی اوقات به خاطر بی اطلاعی و عدم آگاهی صاحبین نمیتونن به شکلی که باید کنارمون قرار بگیرن. ما تو کایندول توسط مقالات، ویدئوها و پادکستهامون به شما کمک میکنیم تا اطلاعاتتون درباره حیوانات خانگیتون بالاتر بره تا شما هم راحتتر بتونین با دامپزشکها ارتباط برقرار کنین.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.