بهترین غذا برای سگ های با معده حساس و مشکلات گوارشی
16 آبان 1403
آلرژی، واکنش سیستم دفاعی و ایمنی بدن به یه ماده‌ی خارجیه. به این ماده‌ی خارجی، آلرژی‌زا می‌گن. خود مواد آلرژی‌زا، بی‌ضرر هستن و این فقط بدنِ ماست که به اون‌ها، به شدت واکنش نشون میده. به این چند نکته‌ی آسون، برای جلوگیری و کنترل آلرژی به سگ توجه کنین.
سیستم ایمنی بدنِ ما، تو هر سنی، یه سِری پروتئین‌های خاص رو تولید می‌کنه که بهشون آنتی‌بادی می‌گن. این آنتی‌بادی‌ها برنامه‌ریزی شدن که ماده‌ی آلرژی‌زای خاص رو تشخیص و بهش واکنش نشون بِدن.
شواهد و بررسی‌ها نشون میده که بَدن ما، حتی ممکنه به چیزایی که تموم عمر کنار ما بودن هم واکنش نشون بده. وقتی این اتفاق میفته، بهش حساسیت(Sensitization) می‌گن. پس، دفعه‌ی بعدی که شخص، در معرض این ماده‌ی آلرژی‌زا قرار می‌گیره؛ سیستم ایمنی بَدنش، اون ماده رو تشخیص میده، بهش حمله می‌کنه و باعث واکنش آلرژیک میشه.
با این‌که همه‌ی ما ممکنه هر زمانی دچارِ آلرژی بشیم؛ اما بعضی خونواده‌ها هستن که بیشتر مستعدِ آلرژی هستن. آدم‌ها، حساسیت به یه ماده‌ی آلرژی‌زای خاص رو به ارث نمی‌بَرن؛ اما وقتی اعضای دیگه‌ی خونواده‌شون آلرژی داشته باشن، این احتمالِ کلی هست که اون‌ها هم دچار آلرژی بشن.
پروتئین، مواد غیرخوراکی و دارویی:
یکی از منابع عادی مواد آلرژی زا، انواع مواد غذایی هستن؛ مثلِ بادوم زمینی، آجیل‌ها، شیر، تخم‌مرغ، میوه‌ها، ماهی و جانوران دریایی سخت‌پوست(Shellfish)؛ اما مواد آلرژی‌زایی غیرخوراکی مثلِ گرده‌های گیاهان، هاگِ کپک‌ها، کِرم‌های ریز خاکی که اصطلاحاً بهشون “مایت” می‌گن، سوسک‌ها، لاتکس، سَمّ حشرات (مثلِ نیش زنبور)، مواد دارویی (مثل پنی‌سیلین)، و حیوونا هستن.
آلرژی زا های حیوانی:
آلرژی‌زاهای حیوانی، معمولاً تو ادرار، بزاق، پوست یا فضولات حیوونا پیدا می‌شن. بعضی از این مواد آلرژی‌زا (مثلِ پوست، مو یا پَر) می‌تونن با مو و پُرز جابه‌جا بشن. مواد آلرژی‌زای حیوونای خونگی، کوچولو و سَبک هستن؛ به‌طوری‌که وقتی تو هوا قرار می‌گیرن، می‌تونن برای مدت طولانی معلق بمونَن و بعد روی قالی‌ها، ملافه‌ها، اثاثیه و چیزای دیگه‌ای که توی خونه هستن، می‌شینن. علاوه بر اون، آدم‌ها می‌تونن مواد آلرژی‌زا رو روی مو یا لباساشون به این طرف و اون طرف بِبَرن.
برآوردها نشون میدن که 30 تا 40 درصد جمعیت دنیا، به یک یا چند اختلال آلرژیک مبتلا هستن. به علاوه، این‌طور به نظر می‌رسه که شیوع بیماری آلرژی تو سراسر دنیا، در حالِ افزایشه. بیماری آلرژی بین شهروندای آمریکایی، از هر سنی، پنجمین علت اصلی بیماری‌های مزمن به حساب می‌آد و آسم (که اغلب اوقات، به خاطر آلرژی‌ها به وجود می‌آد)، سومین بیماری مزمنِ رایجِ بچه‌های زیر هجده ساله.
علاوه بر اون، بنیاد بیماری‌های آسم و آلرژیِ آمریکا گزارش داده که آلرژی نسبت به حیوونای خونگی، خیلی رایجه و میلیون‌ها نفر آمریکایی رو تحت تأثیر قرار میده. همچنین طبق برآوردها 15 تا 30 درصد آدم‌هایی که آلرژی دارن به سگ‌ها و گربه‌ها واکنش نشون میدن. به علاوه، آلرژی به گربه‌ها دو برابر بیشتر از آلرژی به سگ‌هاست.
یه باور غلطِ رایج اینه که واکنش‌‌های معمول آلرژیک به حیوونای خونگی، مثل سَردرد، انواع دَردها و تب هستن؛ اما این باور درست نیست. آلرژی به حیوونای خونگی، معمولاً باعثِ نشونه‌هایی میشه که تو بینی، چشم، پوست و قسمت تنفسی بَدن (مثل ریه و حلق) خودشون رو نشون میدن. بعضی از این نشونه‌ها می‌تونن باعث بشن که کیفیتِ زندگی کاهش پیدا کنه. مثلاً می‌تونن باعث بشن که فرد دچار مشکلات در خوابیدن بشه یا انرژی نداشته باشه.
– عطسه کردن
– آب‌ریزش یا گرفتگی بینی
– چشم‌های سرخ، خارشی یا اشک‌آلود
– خارش در بینی، حلق یا سقف دهن
نشونه‌های پوستی:
– پوست خشک و خارشی
– جوش و کهیر
کسایی که آلرژی اون‌ها به حیوونای خونگی، باعث میشه که برونشیت یا آسم پیدا کنن، ممکنه به این نشون‌ها هم دچار بشن، مثلِ:
– سرفه
– خِس‌خس موقع نفس کشیدن (که یه صدای سوت‌ماننده)
– تنگی نفس
تو مواردی که آلرژی به حیوون خونگی شدید باشه، ممکنه واکنش شدیدی اتفاق بیفته که بهش آنافیلاکسی (Anaphylaxis)می‌گن. یعنی: حساسیت شدید به پروتئین‌ها. افرادی که آلرژی دارن، وقتی دچار آنافیلاکسی می‌شن، علائمی نظیر خارش، کهیر، تورم، اختلال تنفسی، و شوک رو تجربه می‌کنن و حتی ممکنه به مرگ اونا ختم بشه.
به‌طور کلی، نشونه‌های آلرژی، وقتی بَدتر می‌شن که آدم، در معرض مقدار زیادی مواد آلرژی‌زا قرار می‌گیره یا وقتی که چند نوع مواد آلرژی‌زای مختلف وجود دارن. پس، کَم کردن قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی‌زا، می‌تونه شدت نشونه‌های آلرژی رو کم کنه.
خیلی کارها هست که می‌تونین انجام بدین تا آلرژی‌تون رو که موقعِ قرار گرفتن در معرض آلرژی‌زاها پیدا میشه، کنترل و کم یا نشونه‌های آلرژی‌تون رو درمان کنین. پس، خیلی از آدم‌ها می‌تونن با داشتن حیوونای خونگی، آلرژی‌شون رو هم کنترل کنن.
بعضی آدم‌ها فکر می‌کنن که چون نشونه‌های آلرژی رو دارن، پس به حیوون خونگی آلرژی دارن؛ اما بهتره که با پزشک‌تون مشورت کنین، تا مطمئن بشین که دارین راهکارهای پیشگیری از آلرژی رو به کار می‌بَرین. ما در اینجا، چند راهکار رو براتون توضیح می‌دیم.
کم کردن مقدار مواد آلرژی‌زا تو خونه، می‌تونه نشانه‌های آلرژی رو خیلی خیلی کاهش بده. شما، زمانی می‌تونین بهترین نتایج کم کردن مواد آلرژی‌زا رو شاهد باشین که این توصیه‌ها رو رعایت کنین؛ البته یادتون باشه که این توصیه‌ها رو باید مرتباً و به مرور زمان رعایت کنین و صبور باشید چون ممکنه چند هفته طول بکشه تا نتایج رو شاهد باشین.
وقتی قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی‌زا رو کم می‌کنین؛ اما همچنان می‌بینین که کافی نیست؛ باید بدونین که خیلی گزینه‌ها هستن که می‌تونین با کمک اون‌ها آلرژی‌ها رو کنترل و نشونه‌های اون‌ها رو به‌وسیله‌ی درمان پزشکی کم کنین. بسته به این‌که شدت نشونه‌های آلرژی‌تون چقدره، داروهای بدون نسخه‌ای یا ” اُ‌تی‌سی” هایی (Over the counter medicines) وجود دارن که می‌تونن به شما کمک کنن که برای یه مدت کوتاه از شر نشونه‌های آلرژی مثل آب‌ریزش یا خارش بینی یا حلق، عطسه کردن و خارش یا اشک‌آلود بودن چشم خلاص بشین.
یادتون باشه که در همه این موارد، حتماً باید با پزشک‌تون مشورت کنین. چون بعضی از آدم‌ها هستن که داروهای تجویزی، درمان ایمنی(Immunotherapy) و آمپول‌های ضد آلرژی یا درمان‌های پزشکی دیگه، برای اونا بهترن. ممکنه به افرادی که آلرژی شدید و آسم دارن، توصیه بشه که حیوون خونگی نداشته باشن؛ اما اکثر آدم‌ها می‌تونن این نشونه‌های آلرژی رو خیلی خوب کنترل کنن.
اگه پیشگیری و درمان آلرژی‌تون مؤثر و کافی نبود و نشونه‌های آلرژی‌تون شدید بودن شاید بهتره یک خونه‌ی تازه برای سگتون پیدا کنین. قبل از این‌که با پناهگاه محلی حیوونا تماس بگیرین از خونواده و دوستاتون بپرسین که گزینه‌هایی برای جابه‌جایی سگتون دارن یا نه. مهمه که بدونین، وقتی به یک نوع حیوون آلرژی دارین، می‌تونه ریسک داشتن آلرژی به هر حیوون دیگه رو افزایش بده؛ اما این یه مسئله تضمین‌شده نیست. خیلی از آدم‌ها به سگ‌ها آلرژی دارن؛ اما لزوماً به بقیه گونه‌های رایج حیوونای خونگی آلرژی ندارن.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.
