هر کی که سگِ پیت‌بول یا روتوایلر داره، حتماً به شما گفته که بارها دیده مادرها با دیدن این سگ‌ها، بچه‌هاشون رو محکم بغل کردن؛ یا آدم‌ها، برای اینکه از نزدیک سگ‌شون رَد نشن، به اون طرف خیابون رفتن. اما آیا این واکنش‌ها واقعاً لازمَن؟ آیا واقعاً لازمه که از این سگ‌ها (یا گونه‌های دیگه) بترسیم یا ازشون فرار کنیم؟ تا حالا فکر کردین که اگه به یه سگِ چی‌واوا نزدیک بشین، ممکنه همش پارس‌‌کنه یا گازتون بگیره؟ آیا این گونه‌های سگ، به طوری طبیعی پرخاشگـــرن؟ جواب این سؤال، احتمالاً شما رو متعجب می‌کنه.
اونطور که «انجمن آمریکایی جلوگیری از بَدرفتاری با سگ» (ASPCA) گفته، وقتی «میگن که سگی ʼپرخاشگرهʻ، معناهای زیادی داره. چون پرخاشگری، یک سِری رفتارها رو شامله که معمولاً با هشدار دادن شروع میشن؛ و نهایتاً، به حمله کردن ختم میشن. به علاوه، این سگ ممکنه که هر لحظه، از پرخاشگری دست برداره».
پرخاشگری سگ، نشانه‌هایی داره؛ مثلِ
• نشون دادن دندان‌ها
• غُرش کردن
• پارس کردن
• خِر خِر کردن؛ یا با دهن، هوا رو قاپیدن
• سریع گاز گرفتن، بدون اینکه زخمی کنن
• چند بار گاز گرفتن
• با شدت گاز گرفتن و تکون دادن
یادتون باشه که یه نکته مهم وجود داره، اون هم اینه که این رفتارها حتماً به این ترتیبِ دقیق نیستن؛ اما خیلی وقت‌ها اینطوریه که سگ، قبل از گاز گرفتن، غرش می‌کنه یا یه جورایی هشدار می‌ده. خیلی وقت‌ها هم هست که آدم‌ها میگن که سگ، بی‌هوا اونها رو گاز گرفته؛ اما واقعیت اینه که اونها، نشانه‌های هشدار درباره اینکه سگ ناراحت بوده یا می‌خواسته پرخاشگری کنه رو ندیدَن (یا این نشانه‌ها رو نمی‌شناختن). اگه به سگی یاد بِدَن که پارس یا غُرش نکنه؛ اونوقت، این رفتارهای هشداردهنده حذف میشن؛ و یک‌راست، به قاپیدن یا گاز گرفتن می‌رسن.
یاد گرفتن زبان بدن و نشانه‌های ارتباطی سگ، خصوصاً اونوقت مهمه که سگ، تمایلات پرخاشگرانه داره. چون به این ترتیب، شما می‌تونین قبل از گاز گرفتن یا قبل از اینکه فاجعه‌ای اتفاق بیافته، سریعاً شدتِ رفتار حیوان رو کم کنین. بعضی سگ‌ها، وقتی از چیزی خوش‌شون نمیاد یا چیزی اونها رو عصبی می‌کنه، لب‌هاشون رو لیس می‌زنن، یا خمیازه می‌کشن، یا از اون چیز دور میشن. اگه شما این نشانه‌های ظریف رو نشناسین، سگ‌تون شروع می‌کنه به استفاده از نشانه‌های قوی‌تر؛ درست مثل وقتی که شما، چیزی رو به کسی می‌گین، اما اون اعتنا نمی‌کنه؛ و اون وقت، بلندتر حرف می‌زنین.
وقتی سگ‌ها از قلمرو یا اعضای خونواده‌شون دفاع می‌کنن، یا به غذا یا اسباب‌بازی‌شون حسِ مالکیت دارن، یا حتی وقتی ترسیده‌ان یا سعی می‌کنن که از خودشون دفاع کنن، پرخاشگر میشن. فهمیدن اینکه «چرا سگ، نشانه‌های پرخاشگری از خودش نشون می‌ده»، کمک می‌کنه که از اتفاق‌های بعدی جلوگیری کنین یا شدتِ شرایط رو کم کنین.
امریکن کنل کلاب می‌گه که واکنش‌پذیری معمولاً با پرخاشگری اشتباه می‌شه. «سگ‌هایی که واکنشی هستن، به محرک‌ها یا شرایط خاص، بیش از حد واکنش نشون می‌دن. ژنتیک، اجتماعی نبودن، نداشتن آموزش کافی برای یادگیری کنترلِ خود، یه تجربه ترسناک، یا ترکیبی از این‌ها، همگی می‌تونن واکنش‌پذیری رو باعث بشن. اما ترس معمولاً نیروی محرکه».
شاید اونچه گفته شد، بیشتر شبیه به ʼپرخاشگریʻ به نظر برسه. اما پرخاشگری، این طور تعریف می‌شه: «رفتار دشمنانه، آسیب‌زنی، یا رفتار مُخرب نسبت به انسان یا حیوون دیگه». پس، چطور می‌شه فهمید که سگ‌تون پرخاشگره یا واکنشی؟ آیا واقعاً مهمه که این دو رفتار رو تشخیص بدین؟
بهترین کار اینه که از متخصصِ حرفه‌ای کمک بگیرین. برای اینکه سگ‌تون و همه کسایی که اطراف اون هستن رو در امان نگه دارین، به یه متخصصِ رفتارشناسی حیوانات یا دامپزشک یا مربی حیوانات خانگی نیاز دارین تا به شما کمک کنه که بفهمین چه اتفاقی داره می‌افته یا چطور می‌شه رفتار حیوون‌تون رو اصلاح کنین. تیم Kindwell می‌تونه تو تشخیص پرخاشگری و واکنش‌پذیری سگ‌تون، به شما کمک کنه. فقط کافیه با ما در تماس باشین تا متخصصین ما به بهترین شکل شما رو راهنمایی کنن.
اگر سگ‌تون برای نجات آموزش دیده یا تو خونه‌ای بوده که ازش سوءاستفاده کردن، یا بی‌خانمان و ولگرد بوده، یا اینکه درباره گذشته‌ی اون چیزی نمی‌دونین، به کارشناسی نیاز دارین تا بفهمین که چه اتفاقاتی داره می‌افته یا چطور می‌شه به بهترین شکل به سگ‌تون کمک کنین. یادتون باشه که فهمیدن این مساله، به زمان و شکیبایی نیاز داره؛ و بعد از اونه که تغییر در رفتار به‌وجود می‌آد. در مورد بعضی سگ‌ها، تغییر رفتار ممکنه به درمان دارویی نیاز داشته باشه، که باید تحت نظر دامپزشک انجام بشه. این روش، سریع نیست؛ و حتی وقتی که می‌بینین که بهبود شروع شده؛ همچنان این احتمال هست که پیشرفت دچار وقفه بشه؛ و این، طبیعیه.
یه متخصص می‌تونه زبان بدن سگ‌تون رو تحت نظر بگیره، و به شما کمک کنه تا بفهمین که چه زمانی سگ‌تون به خاطرِ اونکه ترسیده، یا عصبانیه یا به خاطر یه چیز دیگه واکنش نشون می‌ده. مهمه که بدونین که «این رفتارها، تقصیر شما نیستن» یا اینکه «کمک گرفتن از متخصص، اشکالی نداره».
اگه درباره پرخاشگرترین نژادهای سگ در گوگل جستجو کنین، مقالات و فهرست‌واره‌هایی پیدا می‌کنین که اکثراً تله‌کلیک هستن.
امریکن کنل کلاب و سازمان‌های مهم دیگه که به سگ‌ها مربوط میشن، این نوع فهرست‌ها رو ندارن.
اگر نگرانِ پرخاشگری یا واکنشی بودنِ سگ‌تون هستین، با یه پناهگاه خوشنام یا یه سازمان سرپرستی حیوانات خونگی مشورت کنین. اونها به شما کمک می‌کنن تا سگی رو پیدا کنین که مناسب محیط خونه، خانواده و سبک زندگی‌تونه. بعضی نژادهای معروف هستن که سگ‌هایی عالی برای خانواده هستن، مثلِ پاگ، کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل، لابرادور، گلدن رتریور، و فرنچ بولداگ.
خیلی از پناهگاه‌ها در گذشته، برای ارزیابی رفتار سگ‌ها، و مشخص کردن اینکه «نسبت به غذا، پرخاشگری دارن یا واکنشی هستن»؛ غذا رو موقع خوردن، از جلوی حیوون دور می‌کردن. اما اونطوری که انجمن آمریکایی جلوگیری از بدرفتاری با سگ (ASPCA) می‌گه: «تحقیقات ثابت کردن که اتفاقات مربوط به پرخاشگری برای غذا در این ارزیابی‌ها، نمی‌تونست پیش‌بینی کنه که رفتار سگ در پناهگاه، همون رفتار در خونه‌ی تازه‌ی اون باشه». خیلی از پناهگاه‌ها، دیگه از این نوع ارزیابی استفاده نمی‌کنن؛ و انواعِ دیگه شاخص‌ها رو به کار می‌برن.
این انجمن همچنین اعتراف کرده که هنوز معلوم نیست که «آیا منبع اطلاعاتی خاصی می‌تونه رفتار آتی سگ در خانه‌ی جدید رو بهتر پیش‌بینی کنه یا نَه؟» و افکار علمی فعلی درباره سودمندی این ارزیابی‌های رفتاری، به طور قطعی پیش‌بینی نمی‌کنن که رفتار اون سگ، پرخاشگرانه خواهد بود یا نَه.
وقتی سگی به یه پناهگاه وارد می‌شه، اگه قبلاً درست تغذیه نشده باشه، یا از اون سوءاستفاده کردن، یا ولگرد بوده و نمی‌تونسته غذای منظم و مغذی داشته باشه، منطقیه که حس کنه هنوز باید از غذاش مراقبت کنه؛ چون این سگ فکر می‌کنه که معلوم نیست وعده بعدی غذاش چه وقته. اصلاح این رفتار، به گذشت زمان نیاز داره. پس، اگه سگ‌تون درباره غذاش، طوری رفتار می‌کنه که انگار قلمروِ اونه؛ اگه این سگ بخصوصْ کمبود غذا رو تجربه کرده؛ برای اصلاح رفتارش، باید خیلی شکیبا باشین.
بعضی مربی‌های آموزش سگ، توصیه می‌کنن که به جای این که دستتون رو به سمت ظرف غذای سگ دراز کنین و غذا رو از جلوش بردارین یا ظرف غذا رو از سگ دور کنین، بجاش دستتون را به سمت ظرف دراز کنین و غذا رو به اون اضافه کنین. این طوری به سگ‌تون کمک می‌کنین تا بفهمه که اومدن شما به محل غذاخوری اون، چیز خوبیه!
اینکه غذای مرتب به سگ بدین، و تغذیه مناسب داشته باشه، راهیه که به سگ‌تون کمک می‌کنه تا احساس امنیت داشته باشه. در مورد توله سگ‌ها و سگ‌های جوونی که دارن یاد می‌گیرن، شما می‌تونین از غذا استفاده کنین تا باهاشون ارتباط برقرار کنین. مثلاً وقتی سگ‌تون تو آموزش فرمانپذیری کار خوبی کرده، به اون تشویقی بدین؛ یا زمانی که نمی‌تونین به سگ‌تون توجه کنین، یه تشویقی جویدنی بهش بدین که با دوام باشه، یا یه کنگِ توپُر بهش بدین.
ما تو Kindwell، به شما کمک می‌کنیم تا سگ‌تون رو به بهترین شکل تغذیه کنین. تیم ما با توجه به شرایط و نیاز‌های سگ‌تون غذای مناسبش رو انتخاب می‌کنه و برای حل مشکلات رفتاری، مثل پرخاشگری، راه‌حل‌های شخصی‌سازی شده‌ای رو به شما ارائه می‌ده تا در کمتر زمان سگ‌تون به بهترینِ خودش تبدیل شه. از طریق فرم مشاوره، با ما در ارتباط باشین و از خدمات کایندول بهره‌مند بشین.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.