

داشتن سگ میتونه برای هرکسی فوقالعاده باشه، به خصوص برای کسانی که «شهروند سالخورده» محسوب میشن. افرادی که مسن هستن یا تحرک محدودی دارن، احتمالاً نباید سگ یا حتی توله سگی با تحرک بالا داشته باشن. خوشبختانه سگ هایی هست که سنشون بالاست یا ماهیتشون به شکلیه که انرژی کمتری دارن و نیاز دارن به خونههای دوست داشتنی. شاید این سؤال براتون پیش اومده باشه که چه نژادهایی برای سالمندها مناسبتر هستن.
این سگ های کوچک و دوستانه با قد کوتاه و اندازه ریزشون وزنی در حدود 5 تا 8 کیلوگرم دارن، و میتونن همدمهای ایدهآلی باشن. بیچون فرایزها مهربون هستن و شخصیت خونگرمی دارن.
کاوالیر کینگ چارلز به عنوان یک سگ همراه تربیت میشه. اونا از اینکه روی کاناپه بشینن و همراه صاحبانشون شبکههای تلویزیونی رو تماشا کنن راضی هستن. کاوالیرها سگ های شیرین و حساسی هستند و اغلب به عنوان سگ های درمانی هم استفاده میشن.
پاگ ها شخصیت بزرگی دارن، که توی بدن کوچیکشون محبوس شده. اونا از اینکه انسانها رو از خودشون راضی کنن خیلی لذت میبرن و البته خیلی هم باهوش هستن. حواستون باشه که پاگ ها در دستهی سگ های براکسیفالیک قرار میگیرن و این یعنی صورت صافی دارن. پاگ ها رو نمیشه با هواپیما به سفر برد و تحمل زندگی توی آب و هواهای خیلی گرم یا خیلی سرد رو ندارن، چون خیلی حساس هستن.
در حالیکه پودل ها جزو سگ های بزرگ این لیست هستن، اما قابلیت این رو دارن که همراهان فوقالعادهای باشن. اونا خیلی باهوش هستن و خیلی راحت میشه کمک به کارهای خونه، مثلاً آوردن بطری آب یا باز و بسته کردن کابینت ها رو بهشون آموزش داد. اگه براتون مهمه که اندازهی سگتون کوچیک باشه، میتونین سگ های پودل مینیاتوری یا پودل اسباببازی (Toy Poodle) رو انتخاب کنین.
چیواوا هم جزو اون نژادهایی هست که شخصیت بزرگی داره. اونا وفادار و محافظ هستن و میتونن صدای بلندی داشته باشن. چی واوا با بزرگسالان ارتباط بهتری نسبت به کوچکترها برقرار میکنه، پس اگه نوههای کوچیک دارین که مدام کنارتون هستن شاید بهتر باشه نژادهای دیگهای رو انتخاب کنین یا مدام ارتباط نوه و سگتون رو زیر نظر داشته باشین.
توی لیستمون نباید از نژادهای میکس هم غافل بشیم. سگ های زیادی هستن که به پناهگاههای سگ ها برده میشن و به خونهی خوب نیاز دارن، و میتونن از زندگی کنار یک سالمند لذت ببرن. سگ هایی هم که صاحبانشون رو به دلیل جابه جائی، بیماری یا فوت از دست دادن، میتونن مناسب باشن. زمانی که دنبال سگی کم تحرک با سایز متوسط میگردین، میتونین با هماهنگ کنندهی سگ ها در پناهگاه صحبت کنین تا با توجه به شرایطی که دارین کمکتون کنه بهترین سگ رو انتخاب کنین. این هماهنگ کنندهها از اینکه بتونن شرایطی فراهم کنن که هم به نفع سگ و هم به نفع انسان باشه، خوشحال میشن!
حتی اگه سگتون خیلی فعال باشه، ممکنه باز هم مواقعی لازم بشه، سگتون رو بلند کنین. قبل از آوردن سگ به خونه حتماً به این توجه کنین که تا چه وزنی رو میتونین به راحتی بلند کنین و توی این مورد با خودتون رودر بایستی نداشته باشین. به این مسئله هم توجه کنین که همینطور که سگتون بزرگتر میشه، بیشتر باید حملشون کنین، پس سگی رو انتخاب کنین که بتونین با خیال راحت حملش کنین. به علاوه باید فضای نگهداری سگتون رو هم در نظر بگیرین. خیلی از سگ ها توی آپارتمان زندگی میکنن؛ اگه فضای کوچیکی دارین، سگی رو انتخاب کنین که مناسب زندگی توی چنین فضائی باشه.
صرف نظر از سطح انرژی سگتون، اونا به ورزش نیاز دارن. راههای زیادی برای کمک به سگتون وجود داره که انرژیهای اضافیش رو تخلیه کنه. بعضی از این فعالیتها رو میشه بدون هزینهی خاصی توی خونه هم انجام داد. قبل از آوردن سگ به خونه، برای خودتون مشخص کنین که روزانه چقدر میتونین با سگتون ورزش کنین. بعضی از سگ ها از اینکه تمام طول روز روی مبل چرت بزنن و فقط برای یه پیادهروی کوتاه و استراحت توی حمام از جاشون بلند بشن، لذت میبرن. باید مطمئن بشین سطح انرژی سگی که انتخاب میکنین متناسب با روحیات و زمانی باشه که بهشون اختصاص میدین. اگه جزو افرادی هستین که سطح تحرک محدودی دارن، شخصی رو برای به پیادهروی بردن سگتون استخدام کنین.
حتی اگه سگتون انرژی کمی داره، باز هم به زمان و توجه شما نیاز داره. اگر فرد خیلی فعالی هستین و زیاد از خونه بیرون میرین، باید مطمئن بشین سگتون تحریکات ذهنی و فیزیکی لازم دریافت کنه. سگ ها موجودات اجتماعی هستن و بعضی از اونا وقتی تمام طول روز رو توی خونه تنها بمونن، عملکرد خوبی نشون نمیدن. اگه سگتون رو بیش از حد تنها بگذارین، احتمال ابتلا به اضطراب جدایی، پارس بیش از حد یا سایر رفتارهای مرتبط با استرس، زیاد میشه.
حتی اگه سگتون، سگ نسبتاً سالمی هم باشه، به معاینات سلامتی سالانه، واکسن، داروهای پیشگیری کننده از بروز کک و کنه و نظافت منظم نیاز داره. باید مطمئن باشین که توانائی پرداخت این هزینههای کلی و زمان کافی برای انجام این امور رو دارین. در حالیکه گزینههای تغذیهای زیادی برای سگتون وجود داره که هم باکیفیت هستن و هم گران نیستن، اما بحث مراقبتهای دامپزشکی و نظافت سگ مسئلهایه که جای هیچ چانهزنی نداره. بعضی از کارهای نظافتی هستن که میشه توی خونه انجامشون داد تا هزینهها کمتر بشه، اما برای کوتاه کردن موها و سایر مسائل بهداشتی باید حتماً با یک متخصص مشورت کنین.
اگه تو یک مجتمع آپارتمانی زندگی میکنین، باید مطمئن بشین قوانین مربوط به داشتن حیوان خانگی توی اون مجتمع رو میدونین. بعضی مکانها به هیچ عنوان اجازهی حضور سگ ها رو نمیدن، و توی بعضی مکانها دیگه محدودیتهای نژادی وجود داره. اگه سگی رو برای نجات به سرپرستی میگیرین، باید مدارکی رو تهیه کنین که نشون بده این سگ مجازه توی جایی که هستین همراهتون زندگی کنه.
اگه تا قبل از این هیچوقت سگ نداشتین یا مدت طولانی از زمانی که سگ نگهداری میکردین میگذره، دورهای رو با یک مربی متخصص آموزش سگها بگذرونین تا به هر دو شما تو سازگار شدن با هم کمک کنه. یک مربی میتونه راهنمائیتون کنه و بهتون کمک کنه برنامهای داشته باشین و روی دستورات اطاعت اولیه مثل نشستن، ماندن، و رها کردن سگتون کار کنه.
اگه دستهاتون آرتروز یا محدودیت حرکتی دارن، باید به فکر پیدا کردن لیشی باشین که گرفتن بندش برای دستهاتون راحت باشه. علاوه بر این باید توجه کنین از قلاده و لیشی استفاده کنین که سگ موقع راه رفتن شما رو نکشه. اگه سگتون جزو اون نژادهاییه که خیلی قویه، حتماً برای اصلاح رفتاری سگ موقع بستن قلاده از یک مربی کمک بگیرین.
اگه تحرک محدودی دارین، یا حتی بیمار هستین، داشتن یک سگ گردان یا Dog Walker قابل اعتماد برای کمک بهتون توی انجام کارهای سگ، میتونه کمک خوبی باشه، به خصوص اگه توی راه رفتن و پیادهروی با سگ مشکل دارین. مواقعی که احساس خوبی ندارین یا خسته هستین، سگتون از شما مراقبت میکنه و احتمالاً احساس رضایت میکنه تمام روز رو با شما باشه؛ اما شما هم باید مطمئن بشین که نیازهاش رو برآورده میکنین، حتی اگه به این معنی باشه که برای استراحت و پیادهروی و جنبوجوش توی هوای تازه ساعاتی رو با فرد دیگهای به بیرون بره.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.