موارد لازم برای شادی سگ ها

خیلی از سگ ها عاشق بازی‌ان. سگ ها یکم خاصن چون تو بزرگسالی هم دوست دارن بازی کنن. این مسئله با سایر گونه‌ها که فقط تو بچگی به بازی علاقه نشون می‌دن، مغایرت داره. بازی از سنین پایین به عنوان راهی برای کشف محیط شروع می‌شه و سگ یاد می‌گیره از کجا و چطور غذا پیدا کنه. حتی سگ های بالغ به خاطر تغییرات ژنتیکی در مواقع توله‌کشی، دوست دارن بازی کنن که مخصوصا تو بعضی از نژادها مثل لابرادور و گلدن رتریور دیده می‌شه. بازی در این نژادها با قسمت چنگ زدن و گرفتن طعمه در زنجیره شکار در ارتباطه.

چرا سگ ها انقدر از بازی خوش‌شون میاد؟ چون حال‌شون رو خوب می‌کنه! اما بازی با آموزش مهارت‌های حرکتی و ایجاد ارتباط اجتماعی با دیگران به عملکرد سگ هم کمک می‌کنه. سگ با بازی برای موقعیت‌های غیر منتظره آماده می‌شه چون مهارت‌های شناختی رو تقویت می‌کنه و باعث می‌شه گزینه‌های مختلف رو امتحان کنه.

سگ ها موقع بازی واکنش جنگ و گریز به استرس رو تمرین می‌کنن که باعث می‌شه وقتی بعدا استرس گرفتن یا ترسیدن، بهتر باهاش مقابله کنن.

سگ ها موقع بازی مهارت‌های حل مشکل رو یاد می‌گیرن و متوجه می‌شن چطور درست رفتار کنن تا به خواسته‌شون برسن. اینطوری، به کمک بازی احساساتشون رو کنترل می‌کنن و به شرایط محیطی درست واکنش نشون می‌دن.

مدل بازی سگ ها به کسی بستگی داره که باهاش بازی می‌کنه. بازی با صاحب، بسته به کیفیت رابطه متغیره و هر چقدر تماس فیزیکی بیشتر باشه، رابطه بهتر می‌شه. سگ ها بازی با کسی که می‌شناسن رو به بازی با غریبه ترجیح می‌دن.

یه افسانه‌ای هست که می‌گه اگه به سگ اجازه بدین ببره، تسلط بیشتری پیدا می‌کنه و رفتارهای اشتباه بیشتری ازش سر می‌زنه. اما شواهد علمی در این زمینه وجود نداره.

اگه بذارین سگ‌تون تو بازی ببره، سگ‌تون فکر نمی‌کنه رئیس‌تونه!

مدل بازی سگ با آدم‌ها با نحوه بازیش با سگ های دیگه فرق داره. پس بازی با انسان‌ها جایگزین بازی با بقیه سگ ها و برعکس نمی‌شه چون انگیزه و ساختار بازی سگ با سگ و سگ با انسان خیلی فرق داره. مثلا، سگ موقع بازی با انسان کمتر جنب و جوش داره و کمتر دنبال محافظت از اسباب بازی‌هاشه.

از طرف دیگه، به نظر می‌رسه وقتی سگ ها با هم بازی می‌کنن، به دست آوردن مالکیت اسباب بازی مهمتره. احتمالا چون به ندرت پیش میاد سگ ها با هم به شکار برن و دلشون نمی‌خواد شکار (یا اسباب بازی) رو با هم‌نوعشون شریک بشن. ولی سال‌هاست که سگ ها همراه انسان‌ها به شکار می‌رن. برای همین با شریک شدن شکار یا اسباب بازی با صاحب‌شون مشکلی ندارن.

به نظر میاد حین نسل‌کِشی انتخابی، پرخاشگری موقع بازی با بقیه سگ ها محتمل‌تر شده. مخصوصا وقتی بازی یک‌طرفه و رقابتیه، خشونت قاطی بازی می‌شه. متاسفانه، اکثر صاحب‌ها در تشخیص رفتار بازیگوشانه از غیر بازی مشکل دارن. چهل درصد از گازگرفتگی‌های سگ در شرایطی اتفاق افتاده که شبیه بازی بوده.