بهترین غذا برای سگ های با معده حساس و مشکلات گوارشی
16 آبان 1403
جک راسل تریر یه نژاد کوچیک اما خوش بنیه و جسوره. نگاه به قد سی سانتی این نژاد نکنین چون درون اون جثۀ کوچیک و عضلانی، کلی خصوصیات اخلاقی و روحیۀ ماجراجویی مخفی شده. نژاد جک راسل تریر یه سگ شکاری چابک و یه رفیق عالی و دوست‌داشتنی برای خانواده‌هاست ولی گول ظاهر فسقلی‌ش رو نخورین چون استقامت بدنی بالا و اراده‌ی فولادی داره و نگهداری از این نژاد برای افراد مبتدی راحت نیست.
درسته که در اغلب موارد جک راسل تریر برای خانواده‌ها عالیه اما باید به درستی آموزش ببینه و لازمه که حد و مرزها رو به بچه‌ها یاد بدین. این نژاد اونقدر بازیگوش و اهل بازی و تفریحه که به خوبی با خانواده‌های فعال همراه می‌شه اما اگه تو خونه حیوان خانگی کوچیک (مثل گربه) دارین، کارتون یه کوچولو سخت می‌شه چون جک راسل تریر به شدت غریزۀ شکار داره. پس حتماً باید از سن کم و به صورت مستمر این نژاد رو اجتماعی کنین و در معرض موقعیت‌های مختلف قرار بدین تا یه حیوان خانگی خوش برخورد داشته باشین.
نژاد جک راسل تریر در اواسط یا اواخر قرن نوزده در انگلیس متولد شد چون جای خالی یه سگ شکاری کوچیک اما شجاع برای شکار روباه احساس می‌شد. با این که محبوبیت سگ های شکاری در بین طبقۀ اشراف انگلیس کم نبود، اما یه کشیش به اسم جان راسل احساس کرد برای دنبال کردن روباه به یه تریر چابک و فسقلی احتیاج داره. در نتیجه، مستقیماً با هدف پرورش یه سگ شکاری سرسخت اما کوچولو، دست به جفت‌گیری گزینشی سگ ها زد.
متأسفانه شواهد تاریخی در این زمینه محدوده. به نظر می‌رسه جان راسل از اون کشیش‌های اهل شکار بود که قصد داشت برای شکار روباه یه یار و همراه برای خودش دست و پا کنه و به صورت تصادفی دست به خلق یه نژاد جدید زد. محتمل‌ترین قضیه اینه که وجود جک راسل تریر مدیون جفت‌گیری گزینشی بین تریرهای سفید و سگ های شکاری انگلیسه (امروزه، تریرهای سفید منقرض شدن). در ابتدا به حاصل این جفت‌گیری تریر شکاری می‌گفتن و در اون زمان، به تمام سگ های روباه‌گیر همین لقب رو می‌دادن.
نژاد جک راسل تریر، که اسمش با الهام از پدر یا بنیان‌گذار این نژاد انتخاب شد، خیلی زود به محبوبیت رسید. ناف این نژاد فسقلی اما چابک با سرعت بریده شد؛ تا جایی که در تعقیب و گریز، مثل اسب می‌دوید. ویژگی بارز تریرها، یعنی استقامت و سرسختی، در این نژاد دیده می‌شد و در شکار روباه، راکون، سنجاب و سایر حیوانات ریزنقش موفق بود. مخصوصاً در کنار سگ های شکاری بزرگ عالی عمل می‌کرد. سگ های شکاری بزرگ روباه رو تا لونه دنبال می‌کردن و جک راسل تریر روباه رو از لونه بیرون می‌کشید تا تعقیب و گریز ادامه پیدا کنه.
حتی گاهی شکارچی‌ها برای طی کردن مسیرهای طولانی، این سگ شکاری جیبی رو داخل خورجین حمل می‌کردن. جک راسل تریر با وجود جثۀ کوچیک، کلی ویژگی مثبت داشت. برای همین خیلی زود به یه نژاد مستقل تبدیل شد. تاریخچۀ ورود جک راسل تریر به آمریکا مشخص نیست اما به نظر می‌رسه این نژاد در دهۀ 30 توسط آمریکا به رسمیت شناخته شد.
صاحبان این نژاد دور هم جمع شدن و انجمن جک راسل تریر آمریکا (Jack Russell Terrier Club of America) در سال 1976 تشکیل شد. این سازمان با هدف محافظت از جک راسل تریر شکل گرفت و در حال حاضر، انجمن رسمی این نژاد به شمار می‌ره. انجمن جک راسل تریر آمریکا روی حفظ ویژگی کارگر بودن این نژاد تمرکز داره و به شدت با انجمن سگ های آمریکا یا هر گونه انجمن رسمی سگ ها مخالفه.
البته خیلی از طرفداران دو آتیشه‌ی این نژاد با رویکرد این انجمن موافق نیستن. بعضی از صاحبان جک راسل تریر پیرو انجمن سگ های آمریکا هستن. در سال 1997، انجمن سگ های آمریکا یه نژاد جدید، به اسم پارسون راسل تریر، رو به رسمیت شناخت. اون دسته از جک راسل تریرها که خصوصیات و معیارهای لازم برای نژاد استاندارد جدید رو داشتن، توسط انجمن سگ های آمریکا به ثبت رسیدن. در سال 2012، راسل تریرهای کوچیک‌تر به عنوان نژاد فرعی از خانوادۀ جک راسل تریرها توسط انجمن سگ های آمریکا به رسمیت شناخته شدن.
افراد سنت‌گرا و کسانی که طرفدار خالص نگه داشتن نژاد جک راسل تریر هستن، از انجمن جک راسل تریر آمریکا و استانداردهای این انجمن دفاع می‌کنن. این انجمن چند بار در سال مسابقه برگزار می‌کنه و به علاقه‌مندان فرصت می‌ده تا نقاط قوت سگ‌شون‌و به نمایش بذارن و برای خودشون نام و افتخار دست و پا کنن. در این مسابقه، معیارهای مختلف مثل تناسب ظاهری، عملکرد میدانی، ردیابی و موقعیت‌یابی، سرعت، چابکی و فرمانبرداری محک زده می‌شه.
اگه قصد نگهداری از جک راسل تریر دارین، باید خودتون‌و آماده کنین تا انرژی لازم برای شاد و سالم نگه داشتن این نژاد رو داشته باشین. هر چی از بامزه بودن پاپی‌های این نژاد بگیم، کم گفتیم اما این پاپی‌ها به سگ های فعال و ورزشکار تبدیل می‌شن که به ورزش، فعالیت ذهنی و آموزش احتیاج دارن.
مراقبت و نگهداری از اون‌ها بدون ورزش شدید و جدی ممکن نیست. این نژاد جثۀ کوچیکی داره اما به شدت به ورزش نیاز داره. نباید جک راسل تریر رو با سگ های معمولی اشتباه بگیرین که روی پای شما لم می‌دن. این نژاد برای خانواده‌ها عالیه و عاشق وقت گذروندن با آدم‌هاست ولی برای شکار پرورش داده شده. یه سگ سی سانتی که طوری پرورش داده شد تا بتونه با اسب‌ها بدوه. پس باید از همینجا بفهمیم که این نژاد عاشق چه جور فعالیت‌هاییه.
بسته به سن و سال جک راسل تریر، باید خودتون رو برای 90 دقیقه ورزش سفت و سخت و جدی در روز آماده کنین که شامل چند بار پیاده‌روی در روز می‌شه. اگه دونده هستین و دنبال رفیق پایه می‌گردین، جک راسل تریر فسقلی یه پارتنر عالی و قابل برای شماست. این نژاد می‌تونه تا 1.5 متر به هوا بپره. پس حواس‌تون به ارتفاع دیوار باشه تا نتونه فرار کنه. در ضمن، یادتون باشه این نژاد اهل کندن زمینه. پس حواس‌تون باشه مبادا کندن زمین با هدف ماجراجویی و تفریح به یه فرار بزرگ تبدیل بشه.
جک راسل تریر از نظر سرعت و چابکی حرف نداره. تو مسابقات میدانی، سرعت و چابکی جک راسل تریر از نظر مدت زمان دویدن در تونل محک زده می‌شه.
پیرایش جک راسل تریر نسبتاً آسونه. شما به راحتی می‌تونین با شونه زدن به موهای این نژاد به از بین بردن موهای مرده کمک کنین و هر چند وقت یه بار حمامش کنین تا گرد و خاک و شورۀ بدن کنترل بشه. موی آنها نرم یا زبره اما یه حالت سوم هم وجود داره که بهش می‌گن شکسته و ترکیبی از موهای نرم و زبره. مثل بقیۀ نژادها، مرتب ناخن‌های جک راسل تریر رو کوتاه کنین و به بهداشت گوش توجه نشون بدین تا سگ‌تون شاد و سالم زندگی کنه.
جک راسل تریر خیلی باهوشه، پس به راحتی تعلیم می‌بینه. خیلی زود تردستی جدید یاد می‌گیره اما یه کوچولو شیطونه. حتماً باید از سن پایین جایگاه خودتون رو به عنوان رهبر و رئیس گله تو ذهن جک راسل تریر تثبیت کنین و داخل خونه قوانین و مرزهای مشخص تعیین کنین. آموزش دستور و فرمانبرداری به جک راسل تریر کار آسونی نیست اما بدونین که با تنبیه فیزیکی و خشم و قهر راه به جایی نمی‌برین. در عوض، از جلسات کوتاه و مستمر کمک بگیرین تا ذهن پویای آنها درگیر بشه و با تقویت مثبت سگ‌تون رو با خودتون همراه کنین تا پا به پای شما پیش بیاد، نه این که روبه‌روی شما قرار بگیره. اگه می‌خواین درباره‌ی متد آموزشی تقویت مثبت بیشتر بدونین، یه سر به مقاله‌ی ” تقویت مثبت؛ چوب جادوی تربیت سگ” بزنین و یا اپیزود 3 پادکست کایندول با عنوان ” آشنایی با آموزش تقویت مثبت” رو گوش بدین و اطلاعات‌تون رو بالا ببرین.
جک راسل تریر یه نژاد قوی و سالمه. زیاد درگیر بیماری نمی‌شه و در اغلب موارد، عمر طولانی داره (یعنی تا 18 سال یا بیشتر عمر می‌کنه). اما باید به چند بیماری دقت کنین. آنها بیشتر درگیر مشکل چشم یا مفصل، آسیب حرکتی و آتاکسی (ناهماهنگی عضلات) می‌شه.
دنبال یه پرورش‌دهنده بگردین که گواهی و مدارک لازم برای سالم بودن چشم و زانوی سگ رو در اختیار شما می‌ذاره. بهترین کار اینه که درمورد سابقۀ ژنتیکی و وضعیت سلامتی پدر و مادر پاپی اطلاعات کسب کنین. در صورت امکان، خودتون پدر یا مادر پاپی (یا هر دو) رو از نزدیک ببینین.
جک راسل تریر جزو نژادهای فعاله که برای ماجراجویی به غذای باکیفیت احتیاج داره و مثل همۀ سگ ها، از رژیم غذایی سالم و متعادل سود می‌بره. این نژاد عاشق غذاست و با چشماش به شما التماس می‌کنه تا بهش غذا بدین و از رو نمی‌ره. یادتون نره در پریدن مهارت داره و می‌تونه غذا رو از روی اپن، میز و غیره بقاپه. حواس‌تون به وزنشون باشه چون اضافه وزن خطر ابتلا به انواع بیماری رو بالا می‌بره؛ اما کارشناس‌های Kindwell به شما کمک می‌کنن تا برنامه‌ی غذایی سگ‌تون مختص خودش باشه و سلامتش تضمین بشه. تیم Kindwell، با توجه به شرایط سگ‌تون، پکیج Basic Box رو برای بهترین دوست‌تون طراحی و ارسال می‌کنه که شامل غذا، تشویقی و اسباب بازیه. برای اینکه از سلامت سگ‌تون با هر نژاد و مشخصاتی مطمئن باشین، فرم مشاوره رو پر کنین و با ما در تماس باشین.
در این مورد، اختلاف نظر وجود داره و خیلی از افراد این دو نژاد رو با هم اشتباه می‌گیرن. زادگاه این دو نژاد یکسانه اما طی سال‌های اخیر (بیشتر به دلیل اختلاف نظر با انجمن سگ های آمریکا و استانداردهای جفت‌گیری) از هم تفکیک شدن. جک راسل تریر توسط انجمن جک راسل تریر آمریکا به رسمیت شناخته می‌شه و برای ثبت و تأیید، فقط یه شرط داره اون هم این که با استاندارد نژاد کارگر مطابقت داشته باشه. از نظر تفاوت ظاهری، معمولاً پاهای پارسون بلندتره و بدنش چهارشونه‌ست اما جک راسل کوتاه‌تر و لاغرتره.
اگه جک راسل تریر مشغول دویدن، کندن زمین و پریدن نباشه، پرخاشگر می‌شه ولی بیشتر نسبت به بقیۀ حیوانات پرخاش می‌کنه و مخصوصاً با یه جک راسل تریر همجنس درگیر می‌شه. در غیر این صورت، به آدم‌ها پرخاش می‌کنه.
معمولاً جک راسل تریر با آدم‌ها خوبه اما گفته می‌شه در ارتباط با بچه های کوچولو و خردسال از کنترل خارج می‌شه و گاز می‌گیره. یادتون باشه این سگ از پریدن خوشش می‌آد و می‌تونه بالاتر از بچه های خردسال بپره که باعث ترسیدن بچه ها می‌شه. با این حال، نژاد جک راسل تریر یه همبازی عالی برای بچه های بزرگ‌تر محسوب می‌شه چون صبر و تحمل این بچه ها در برابر سگ ها بیشتره.
اولین نفری باشین که دیدگاه خود را می نویسد.
